Ik vertelde er vorige week al even over in een een overenthousiast bericht over waar ik allemaal mee bezig was. Hier noemde ik op de valreep ook even het interview bij Omroep Flevoland.
Ik was wel even nieuwsgierig om hem terug te zien en ik heb de link even gekopieerd. Het gaat over wat bijzonder is aan dit unieke schoolgebouw.
Terugkijken/horen? Klik hieronder.
Eindelijk, eindelijk is het dan zo ver! De officiële opening van het prachtige, en al voor de opening bekroonde, locatie van Aeres Hogeschool Almere . We hadden er al een tijdje naar uit gekeken. In november stond het allemaal al in de steigers en 5 voor 12 moest alles geannuleerd worden. Maar nu mocht het doorgaan. Bijna 150 genodigden mochten eindelijk zien hoe het geworden was.
Het pand is groener dan groen, circulair en duurzaam voor mens en omgeving. Wanneer je als school bezig bent met oplossingen voor de problematiek die gaat ontstaan door de steeds groeiende steden, dan is een pand neer zetten die daar bij aan sluit en oplossingen laat zien, natuurlijk vanzelfsprekend. Maar doe het dan maar eens. Gelukkig waren er veel partijen die vanaf de tekentafel al mee wilden denken. En zie hier de winnaar van de Circulair Awards 2022 voor publieke gebouwen.
Toch wel heel gaaf dat ik aan dit supermooie project heb mogen bijdragen. Het pand had er heel anders had uitgezien zonder mijn visie, mijn concept, mijn kleur- en meubelplannen. Zonder projectgroep met een afvaardiging van docenten en studenten had het nooit hetzelfde gevoel gegeven. Zonder de combinatie van bestaand, gerefurbishte en nieuw meubilair had het niet dezelfde warme sfeer gehad.
De visie die ik uitwerkte is het uitgangspunt geweest voor zoveel dingen. De sfeer, de stijl, de vorm, maar ook de keuze van de best passende leveranciers. Eromesmarko heeft heel goed meegedacht. Niet alleen met de keuze van het nieuwe meubilair (van duurzame materialen).
Maar ook in samenwerking met TheCrazySmile en Ruig & Geroest die de uitdaging aangingen om bestaande meubels prachtig te refurbishen. Samen kwamen we tot het meest optimale resultaat.
Dit megaproject mogen doen was fantastisch, leerzaam. Ik ben dan ook enorm dankbaar naar Wil Bekkering en Bjorn Brink voor de kans die ik kreeg, het vertrouwen en de ruimte om te leren en te ontwikkelen op het gebied van interieurontwerp en projectbegeleiding. Weinigen krijgen in het begin van hun carrière zo’n opdracht! De complimenten die we krijgen. Geweldig! Daar doe je het voor!
Heb jij nou ook zo’n project waar de eindgebruiker inbreng mag hebben, jouw verhaal niet vergeten mag worden, duurzaam ook als jouw uitgangspunt wilt, laten we dan eens kennismaken.
Sorry, ik kan het niet laten! Er is zoveel gebeurd in de herfstvakantie, dat ik het wel moet delen. Je weet dat ik bezig bezig ben geweest met het interieurontwerp voor Aeres Hogeschool Almere. En na bijna twee jaar is het echt de puntjes op de i. Dat moet ook, want 18 november is de officiële opening voor genodigden.
In een week tijd is er weer zoveel veranderd door het harde werk van de aannemer, elektriciens, schilders, stoffeerders, technici, beletteraars en groenvoorzieners. Het gebouw is zo mogelijk nog mooier en groener! En het mag op voor een Well-certificering. Toch een super prestatie.
Hoewel ik de rondleidingen door het pand zo goed als overgedragen heb, heb ik de afgelopen maanden behoorlijk veel mensen rondgeleid. En wat is dat toch leuk om bezoekers zo enthousiast over het gebouw en de inrichting te horen praten. Daar groei ik toch elke keer weer een beetje van.
🌱 Dankbaar ben ik voor de waardevolle samenwerkingen die ontstaan zijn uit de opdracht bij Aeres Hogeschool Almere. Als interieurontwerper ben je een soort van spin in het web om alle wensen en behoeften samen te brengen in een concept en vandaar uit vertaal je alle wensen en behoeften naar een programma van ambitie onder bij leveranciers. Programma van ambitie, omdat ik vind dat wanneer je streeft naar een duurzaam interieur, en je wilt ook gebruik maken van hergebruik, dan heb je niet altijd in de hand wat je tegen komt. Een goede klik met je leveranciers is belangrijk om elkaar goed te begrijpen. Het ontwerp, de materialen zijn niet heilig, het gaat om het concept, de sfeer, die je wilt overbrengen.
Ik ben heel blij dat ik in contact ben gekomen met een aantal makers (Sebastiaan van Dulken en Jim van der Wardt), waarvan ik het idee heb, dat we elkaar goed aanvoelen. En die vrije hand van een programma van ambitie is voor een maker/ontwerper natuurlijk ook fijn.
Een van de vele voorbeelden: Voor een plantenbak had ik een idee uitgewerkt in een ontwerp. Toen belde Sebastiaan dat hij net een aantal prachtige rekken in dezelfde sfeer had binnen gekregen, maar daardoor werd het ontwerp iets anders. Als je dan iets kunt gebruiken wat uit het Rijksmuseum komt, is dat natuurlijk wel echt supergaaf! Ja, natuurlijk passen we het ontwerp dan aan.
Ook met leveranciers, met een ‘standaard’ assortiment, werkt een programma van ambitie prima. De leverancier van onderwijsmeubilair, Eromesmarko, was gekozen met een aanbestedingsopdracht. Maar de keuze voor deze leverancier is gemaakt op basis van hoe zij de visie van de opdrachtgever met mijn concept konden vertalen. Ik maakte hiervoor een concept met moodboarden, meubelvisies en een aantal ontwerpen van bepaalde ruimtes, zodat ik de sfeer die ik wilde, de kleuren, de vormen, de materialen, die ik daarbij graag terug zag, kon visualiseren. Samen hebben we, met hun assortiment, mijn ideeën het beste vertaald. En natuurlijk is er dan ruimte voor een nieuw barkruk, gemaakt van hennep en hars.
Uiteraard gaat veel samenwerking vooraf aan alles wat hierboven is geschreven. Naast contact met de directeur, de projectleider en de architect, werkte ik ook met een interne projectgroep. Als afvaardiging van de gebruikers hebben zij de wensen en behoeften uitgedacht over hun ideale overlegruimtes, kantoren en lokalen. Ook zochten we samen de bepalende beelden voor de fotowanden uit. Binnen de kaders van oud/gerefurbished/nieuw meubilair, functionaliteit en budget is rekening gehouden met de flexibilteit en de mogelijkheden om naast zitten, ook staand en bewegend te kunnen werken.
En het resultaat is daar! Een prachtige school, waar het gebouw het verhaal van de school vertelt. In duurzaamheid, in groen, in een gezonde omgeving, waarbij samenwerken en creativiteit het uitgangspunt is geweest.
Een na- en voordeel dat ik naast mijn bedrijf in interieurontwerp, ook werk ik bij Aeres Hogeschool Almere als marketingcommunicatie adviseur. De laatste maanden was ik druk met het interieur van de school, om alles wat we bedacht hadden samen te laten komen. Wat ik me van te voren niet realiseerde is dat je normaal gesproken als interieurontwerper na de oplevering je opdracht afsluit. Maar in mijn geval is dat niet zo, omdat ik nog een parttime werk op school.
Eerst ervoer ik dit als een nadeel, maar van de week kwam ik er achter dat het ook een voordeel is. Ik schets de situatie even: Het is eind augustus. Volgende week is de eerste lesweek en op wat naleveringen na, staat alles op zijn plek. De lokalen zijn mooi en in de openbare ruimtes zijn fijne plekken gecreëerd. Wat een plek voor docenten en studenten om te mogen zijn! Maar als ik de eerste week in september op school ben, zie ik in mijn ogen, een chaos ontstaan. Tafels worden versleept, krukjes van openbare ruimtes naar lokalen. En na de les blijft alles gewoon staan. Om bij een volgende les iedereen weer te zien slepen. Huh, eh, wacht even, zo is het niet bedoeld. Toch?! We hadden toch een mooie indeling? Flexibel, voor lesgeven, maar ook samenwerken, discussiëren en reflecteren? Ik was wat van de leg, want wat moest ik er mee? Moest ik er überhaupt wat mee, want als interieurontwerper zat mijn taak er op.
Maar ik heb het even aan zitten kijken en kwam tot de conclusie dat het eigenlijk wel heel waardevol is wat er gebeurde: Ik maak als interieurontwerper de dagelijkse gang van zaken mee van een opdracht die gedaan is. Ik zie wat er gebeurt en ik kan er wat mee! Natuurlijk is het belangrijk om docenten, maar ook studenten mee te nemen in het nieuwe concept van onderwijs, want daarom staat de inrichting zoals het er staat. Natuurlijk ga je in het begin van het jaar nog veel uitleg geven en is het belangrijk dat de koppies letterlijk dezelfde kant op kunnen staan. En willen studenten wel een hele les staan achter een statafel? Of pakken ze daarom krukjes uit de openbare ruimtes?
Je ziet de lokalen leven, ze bewegen mee met wat nodig is. Afgelopen vrijdag mocht ik voor het CvB van de Aeres Groep een rondleiding geven. Voorafgaand heb ik een aantal lokalen nog opnieuw ingedeeld. Maar nu meer op hoe het gebruikt wil worden. Een lokaal zoals het vooraf bedacht is, maar meer gericht op dat de docent van alle hoeken te zien is. En een lokaal waar meer een busopstelling was neergezet heb ik laten staan. Dat is de flexibiliteit dat we hebben gegeven aan het lokaal en de vrijheid die docenten en studenten nemen om het zo te gebruiken.
In plaats van ergernis en een nadeel, dat je merkt dat iets anders gaat zoals je dacht dat het zou gaan, zie ik het dus nu als een grote plus dat ik letterlijk kan ervaren hoe het in de praktijk gaat en hoe groot die meerwaarde is voor nieuwe opdrachtgevers!
